4.15 De Penitentia (Tosti ed., pp.292-3)
______________________________
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20
De Penitentia 1
Penitentia, secundum quod dicit Isidorus, est medicamentum vulneris, spes salutis per quam deus ad misericordiam inclinatur, que non pensatur tempore sed profunditate fletus et lacrimarum.
FONSDe Penitentia 2
Augustinus: Penitentiam agere est preterita mala plangere, et plancta iterum non committere. Nam qui peccata ut alia committat plorat, penitentiam agere aut ignorat aut dissimulat.
FONSDe Penitentia 3
Ieronimus: O penitentia, misericordie mater, magistra virtutum, lassos relevans, recreans desperantes! O penitentia, rutilantior auro, splendidior sole! Penitentia respuit avaritiam, horret luxuriam, fugit furorem, firmat amorem, odit malitiam, cogit peccatorem.
FONSDe Penitentia 4
Cesarius: Dicit enim aliquis: Cum ad senectutem venero, tunc ad penitentie medicamenta refugiam. Quare hoc de se fragilitas humana presumit, cum unum diem vite sue in potestate non habeat?
FONSDe Penitentia 5
Gregorius: Satis a fide alienus est, qui ad agendam penitentiam tempus senectutis expectat.
FONSDe Penitentia 6
Augustinus: Si res aliena per quam peccatum est, reddi possit, et non redditur penitentia, nequaquam agitur, sed simulatur, et hoc ideo dixi, quia nuncquam remititur peccatum, nisi restituatur ablatum.
FONSDe Penitentia 7
Augustinus: Penitentia vitam mortuo impetrat, et in fine a morte liberat, non tamen quod homo nullam penam sentiat, nisi forte tanta fuerit contritionis vehementia, quod sufficiat ad delicti purgationem.
FONSDe Penitentia 8
Augustinus: Qui penitentiam agit in mortis articulo, sicut incerta est eius dampnatio, ita in dubio est peccatorum remissio. Age penitentiam dum sanus es, dum peccare potes, ut ex amore non timore videaris penitere et peccata relinquere non ipsa te.
FONSDe Penitentia 9
Ambrosius: Anima que sine medicamento penitentie est, a luce relinquitur, a tenebris occupatur, vacuatur dulcedine, impletur amaritudine.
FONTESDe Penitentia 10
Gregorius: Qui tempus congrue penitentie perdit, frustra ante regni ianuam cum precibus venit. Caro leta nos traxit ad culpam, afflicta reducat ad veniam.
FONSDe Penitentia 11
Augustinus: Qui spiritu ultimo penitentiam agunt illis non dico remitti, quia nescio nec presumo, sed age penitentiam dum sanus es, et in hoc esto securus. Penitentia est res optima et perfecta, que omnem defectum revocat ad perfectum.
FONTESDe Penitentia 12
Gregorius: O felix penitentie lavacrum, quod totiens valet ad lavandum et purgandum, quotiens purgatione indiget cor humanum! Immittit deus veniam penitenti, sed non promittit terminum differenti.
FONSDe Penitentia 13
Ciprianus: Aperiendum est vulnus et secundum putredinem amputandum medela fortiori curandum, et licet, vociferet et clamet et torqueatur eger impatiens per dolorem, gratias tamen agit post momentum, cum senserit sanitatem.
FONTESDe Penitentia 14
Anselmus: Melior est modica amaritudo in faucibus quam eternum tormentum in visceribus.
FONSDe Penitentia 15
Bernardus: Si quis perfecte sciret honus peccati et anime lesionem, aut parum aut ex toto non corporis penam.
FONSDe Penitentia 16
Bernardus: Anima penitentis debet dolere sicut mulier parturiens. Nam sicut dolor parturientis excedit omnes alios dolores, ita dolor peccatorum excedere debet omnes alios dolores. Unde Ieremias: Luctum unigeniti fac tibi planctum amarum.
FONSDe Penitentia 17
Augustinus: Peccatum quod statim per penitentiam non diluitur, mox suo pondere ad trahit.
FONSDe Penitentia 18
Gregorius: Utinam tam cito convertatur peccator ad penitentiam, quam cito dominus paratus est mutare perfinitam sententiam.
FONSDe Penitentia 19
Gregorius: Ad agendam penitentiam non sufficit mores commutare, et a malis factis recedere, nisi de hiis que facta sunt, satisfiat domino per dolorem, per humilitatis gemitum, per contritionem, per cordis sacrificium cooperantibus elemosinis.
FONSDe Penitentia 20
Iohannes Os Aureum: Perfecta penitentia cogit peccatorem omnia libenter sufferre. In corde eius est contritio, in ore confessio, et in opere est tota humilitas. Et hec est vera, fructuosa, et perfecta penitentia.
FONS