De Contemplatione 1

Contemplatio est abstractio mentis in deum cum oblivione temporalium.

FONS

De Contemplatione 2

Gregorius: Qui a terrenis actibus liber est, que dei sunt cogitare libere potest. Qui ad arcem contemplationis venire desiderat, prius necesse est ut in campo actionis se exerceat.

FONTES

De Contemplatione 3

Gregorius: Necesse est ut quisquis ad contemplationis studia properat, semetipsum prius subtiliter interroget, quantum amat. Machina quippe mentis est vis amoris, que hanc dum a mundo extrahit, in alto subtollit.

FONS

De Contemplatione 4

Bernardus: Nemo repente fit summus, ascendendo non volando apprehenditur sublimitas scale. Ascendamus ergo velut duobus pedibus: meditatione et oratione. Meditatio siquidem docet quid desit, oratio quid deest optinet. Illa viam ostendit, ista reducit. Meditatione denique cognoscimus imminentia nobis pericula, oratione evadimus.

FONS

De Contemplatione 5

Gregorius: Qui celestis vite dulcedinem in quantum possibilitas permittit, perfecte cognoverit, omnia que in terris amaverat, cuncta libenter reliquit. In comparatione eius vilescunt omnia, deserit habita, dispergit congregata, inardescit in celestibus animus, nihil in terrenis libet, deforme quidquid de terrene rei specie placet, quia sole pretiose margarite claritas fulget in mente.

FONS

De Contemplatione 6

Gregorius: Sepe amantis animus tanto contemplationis munere repletur, ut videre de deo valeat, quod loqui non valeat.

FONS

De Contemplatione 7

Ieronimus: Non potest quis tota mente contemplari deum, qui frequentia utitur mulierum.

FONS

De Contemplatione 8

Bernardus: Purgandus est utique animus primum, atque a temporalium rerum cogitationibus segregandus, ut pura mentis acie ad contemplandum deum quisque pertranseat.

FONS

De Contemplatione 9

Bernardus: Accedentibus ad contemplationem non statim venit lucerna spiritualis, sed oportet quod prius frangatur cortex amaritudinis et testa prave actionis, et sic pervenitur ad nucleum interne suavitatis.

FONS

De Contemplatione 10

Bernardus: Ihesus est mel in ore, melos in aure, iubilus corde, ipse pastor dulcissimus et pontifex pietate plenus.

FONS

De Contemplatione 11

Gregorius in tertia omelia super Ezechielem: Sine contemplativa vita intrare possunt ad celestem patriam, qui bona que possunt operari, non negligunt, sine activa autem intrare non possunt contemplativi, si negligunt operari bona que possunt.

FONS

De Contemplatione 12

Gregorius super Ezechielem: Viri perfecti bona celestia que contemplari potuerunt, fratribus denunctiant eorumque animos in amorem intime caritatis accendunt.

FONS

De Contemplatione 13

Augustinus: Otium sanctum querit caritas veritatis, negotium iustum, scilicet vite active, suscipit necessitas caritatis. Quam sarcinam si nullus imponit, percipienda tamen est ab hoc qui vacare querit et contemplari in veritate.

FONS

De Contemplatione 14

Gregorius in Ezechiele: Omnis qui ad deum convertitur, prius necesse est ut prius desudet in labore.

FONS

De Contemplatione 15

Gregorius: Nullum sacrificium est deo magis acceptum quam zelus animarum.

FONS

De Contemplatione 16

Gregorius: Magna sunt vite active merita, sed contemplative potiora.

FONS

De Contemplatione 17

Gregorius: Contemplativa vita maior est merito quam activa, quia in hac usus presentis operis laborat, in quo necesse est proximis subvenire. Illam vero sapore intimo venturam iam requiem degustat in contemplatione.

FONTES

De Contemplatione 18

Gregorius sexto moralium: Qui contemplationis arcem tenere desiderant, prius se in campo actionis exercent et per exercitium probent, videlicet ut soliciti sciant, si nulla iam mala proximis irrogant, si irrogata a proximis equanimiter portant, si obiectis rebus nequaquam mens letitia solvitur, si subtractis nimio merore sauciantur, aut demum perpendant si cum ad semetipsos retrorsus redeunt, in eo quod spiritualia rimantur ambigunt. Ex hoc ergo exercitium vite active confert ad contemplativam, quod quietat interiores passiones, ex quibus fantasmata proveniunt, per que contemplatio impeditur.

FONTES

De Contemplatione 19

Gregorius VI moralium: Sepe qui contemplari deum quiete poterant occupationibus pressi ceciderunt.

FONS

De Contemplatione 20

Gregorius IIII moralium: Sunt nonnulli iustorum qui ad conprehendendum cibum perfectionis accinti, dum altiora interius appetunt, exterius cuncta derelinqunt.

FONS

De Contemplatione 21

Augustinus X confessionum ad deum loquens: Minus te amat qui tecum aliquid amat, quod non propter te amat. Unde et in libro LXXXIII questione dicit quod nutrimentum caritatis est imminutio cupiditatis, quia ubi perfectio, ibi nulla cupiditas.

FONTES

De Contemplatione 22

Crisostomus super Matheum dicit: Quod possessio divitiarum maiorem accendit flammam, et inde est quod ad perfectionem caritatis acquirendam, primum fundamentum est voluntaria paupertas.

FONTES

De Contemplatione 23

Gregorius XXX moralium super illud: Cui dedi in solitudine domum: Quid prodest solitudo corporis, si defuerit solitudo cordis?

FONS

De Contemplatione 24

Dicit abbas Moyses quod per puritatem cordis solitudo sectanda est sicut et ieiunia. Unde in vitas patrum dicitur quod quatuor sunt instrumenta inducentia ad perfectionem, scilicet ieiunia, vigilia, solitudo et nuditas.

FONTES

De Contemplatione 25

Gregorius XX moralium: Ad conflictum spiritualis agonis non assurgitur, si non prius inter nosmetipsos hostis positus, videlicet gule appetitus, edometur.

FONTES

De Contemplatione 25

Gregorius XX moralium: Durante gule vitio, omne quod homines fortiter egerunt, dum venter non restringitur, simul omnes virtutes obruuntur.

FONTES