De Amore Dei 1

Amor divinus est cordis incendium, quo peccata et vitia incenduntur et virtutes augmentantur.

FONS

De Amore Dei 2

Seneca: Amor sanctus impatientiam non habet, falsus amor cito opprimitur.

FONS

De Amore Dei 3

Seneca: Hoc quippe habet impatiens amor, ut quod desiderat, invenire se credat. Ignorat siquidem iuditii rationem etiam multotiens caret, et nescit habere modum, nec illud cogitare potest quod diligit. Amor non accipit de impossibilitate solatium, neque ex difficultate remedium.

FONS

De Amore Dei 4

Augustinus: O anima mea! scio quod amor est vita tua. Scio enim quod cum aliquid diligis, in eius similitudinem transformaris.

FONTES

De Amore Dei 5

Anselmus: O felix amor, puritas affectionum ex quo nascitur serenitas morum, pietas affectionum, virtutum fecunditas, subtilitas intellectuum, desideriorum puritas, premiorum sublimitas meritorum dignitas.

FONS

De Amore Dei 6

Anselmus: Amore dei nil suavius, nil sublimius, nil dignius, nil iocundius, et quanto nunc amor dei fuerit ferventior, tanto eius visio erit suavior.

FONS

De Amore Dei 7

Anselmus: Qui amat, non laborat. Vis non sentire laborem? Cogita amorem. Quidquid difficile est in precepto, leve est amanti.

FONTES

De Amore Dei 8

Augustinus: O domine Ihesu! Non est amor tuus transitorius, sed eternus. Non est amor tuus otiosus. Qui diligunt, non tepescunt. Memoria tua super mel dulcis meditatio de te plus quam cibus suavis. De te loqui bona refectio est, noscere te optima consolatio est, tibi adherere vita eterna est, a te separari mors perpetua est.

FONS

De Amore Dei 9

Bernardus: Si lego, si disputo, si sermonibus intendo nichil sapit anime mee nisi invenio ibi Ihesum.

FONS

De Amore Dei 10

Bernardus: Super omnia reddit amabilem te michi, o bone Ihesu, calix quem bibisti, opus nostre redemptionis.

FONS

De Amore Dei 11

Bernardus: Non potest capere ignitum eloquium frigidum pectus. Quomodo enim grece loquentem non intelligit, qui grece non novit, sic lingua amoris ei qui non amat barbara est.

FONS

De Amore Dei 12

Bernardus: O amor, qui semper ardes et nunquam extingueris, caritas, deus meus, attende in me. Continentiam iubes, da quod iubes, et iube quod vis.

FONS

De Amore Dei 13

Anselmus: Sero te amavi, pulcritudo tam antiqua et tam nova, sero te amavi. Et ecce intus eras, et ego foris et ibi te querebam, et in ista formosa que deformis inruebar.

FONS

De Amore Dei 14

Gregorius: Illi soli de deo loqui dulciter noverunt, qui eum totis viribus dilexerunt. О iugum sancti amoris, quam dulciter capis, quam suaviter premis, quam gloriose illaqueas, quam delectabiliter honeras, quam feliciter uris, quam fortiter stringis, et quam patienter erudis!

FONTES

De Amore Dei 15

Basilius: Qui diligit deum, eius precepta custodit. Deus autem non vult se tantum verbis diligi, sed corde puro et operibus iustis.

FONS

De Amore Dei 16

Ieronimus: Nulla res sic nos ab omni peccato servat immunes, sicut timor suplitii et amor dei.

FONTES

De Amore Dei 17

Augustinus: Recordari volo transactas feditates meas et carnales corruptiones anime mee, non quod eas amem, sed quod amem te, deus meus. Amore amoris tui hoc facio, recolens vias meas nequissimas in amaritudine recogitationis anime mee, ut tu dulcescas michi, dulcedo felix et secura.

FONS

De Amore Dei 18

Augustinus: Amanti nichil difficile est, nichil impossibile.

FONS

De Amore Dei 19

Augustinus: Si filii huius seculi noctis et tenebrarum, tanto desiderio tantoque studio diligunt, et querunt perituras divitias et fugitivos honores, quantum nos servi tui diligere debemus te, per quem facti et redempti sumus. Si enim homo hominem tanta diligit dilectione, ut alter alterum vix patitur abesse, si sponsa sponso tanto conglutinatur amore, ut pre magnitudine amoris, nulla perfrui valeat, absentiam sui cari, non sine magno merore ferens. Qua ergo dilectione, quo studio, quo fervore anima quam desponsasti tibi spe et fide, in misericordia et miserationibus, debet diligere te deum verum et pulcerrimum sponsum, qui nos sic amasti, qui pro nobis tanta et talia fecisti? Quamquam autem hec infima suas habeant dilectiones et delectationes suosque amores, non tamen tali modo delectantur sicut tu deus noster.

FONS

De Amore Dei 20

Gregorius: Si mens in deum forti intentione dirigitur, quidquid in hac vita amarum sit, dulce extimat, omne quod affligit requiem putat, transire per mortem appetit, ut optinere vitam plenius possit, funditus in ymis extingui desiderat, ut plenius ad summa ascendat.

FONS

De Amore Dei 21

Gregorius: Vis amoris hoc agere solet in animo, ut quem ipse semper cogitat, nullum alium credit ignorare.

FONS

De Amore Dei 22

Hugo: Amor transformat amantem in amatum. Ea enim vis amoris est, ut talem te necesse sit esse, quale est id quod amas, et cui per affectum coniungeris, in ipsius similitudine, ipsa quodammodo dilectionis societate transformaris.

FONS

De Amore Dei 23

Bernardus: Sancti viri valde insolens atque intollerabile extimant, quidquid aliud sonat quam quod intus amant.

FONS

De Amore Dei 24

Bernardus: Ille apud deum maior est, qui ad eius amorem plurimos trahit.

FONS

De Amore Dei 25

Gregorius: Sepe amantis animus tanto contemplationis munere repletur, ut videre de deo valeat, quod loqui minime valeat.

FONS

De Amore Dei 26

Gregorius: Amanti enim ad hoc dilatio inponitur, ut ex dilati amoris desiderio pretium retributionis augeatur.

FONS

De Amore Dei 27

Gregorius super Ezechielem: Interdum in conpunctionis ardore tante simplicitatis est vis amoris, ut hanc nec ipse animus potest comprehendere, sed qui illuminativus est meruit conprehendere.

FONS

De Amore Dei 28

Augustinus: Tu, amor meus, in quem defitio, ut fortis sim.

FONS

De Amore Dei 29

Augustinus: Minus te amat qui aliquid preter te quod non propter te amat.

FONS